Bir sürü havalı kelime var şu Yunancada. Hele neoklasik Yunanca, saymakla bitmez. İşte onlardan birisi: Agnosis. Ne demek, “bilgisizlik” demek. Bir de Yunancaya rakip Fransızca var. O da havalı. Örnek, ontoloji sözcüğü. Peki o ne demek, “varlık felsefesi” demek. Ben yaşlıyım ya, getiriverdim 2 kelimeyi bir araya, ortaya çıkan sözcük: Agnotoloji!
Şaka yaptım, şaka. Bilim tarihçisi Robert Proctor ile dil bilimci Iain Boal zaten çoktan bulmuş bu sözcüğü. Peki bu sözcük ne demek?
Agnotoloji = Bilgisizlik bilimi.
O da ne demeyin gençlerrr! Kasıtlı olarak cehaletin yayılması demek! Yani, başlı başına psikolojik bir kitle imha silahı!
Önce bakıverin bakalım 1969 senesinde Brown & Williamson tütün şirketleri hakkında ne yazmış? Ne yazmış, neymiş tütün şirketlerinin amacı?
Peki 2011 senesinde Barack Obama ne diye doğum sertifikasını kamuoyu ile paylaşmak gereği duymuş?
Ya da rahmetli Recep Yazıcıoğlu makamında bile koymuş olduğu kuralları neden tek tek anlatmak zorunda kalmış?
Aslında çok kurnaz bir şey bu agnotoloji bilimi. Cehalete adeta alışmış toplumların kendilerine dikte edilene inanmaları mantığı üzerine kurulmuş. Sistem o kadar da basit işliyor ki, sıradan bir tartışma programında belirli bir konu üzerinde iki ya da daha fazla karşıt görüş olması yetiyor kafaları karıştırmak için. Çünkü farklılık artıkça orta bir nokta olmuyor ve nihayetinde çözümü yine o tartışma ortamını yaratan belirliyor! Neden sanıyorsunuz televizyon denilen aptal kutusunda bu kadar çok “kafa karıştırma” pardon “tartışma programı” var diye? Allah aşkına bir tanesini gösterin konuşulan konuda “uzlaşmaya” varılarak sonuçlanan!
Demeyeyim diyorum ama yine duramıyorum.
Cehaleti kendiniz yarattıkça sizden faydalanan çok olur. Kibarını söyledim ben, çünkü bir de bu lafın eşekli bir versiyonu var.
Okuyun, araştırın, yorumlayın. Allah size “aklı” elalemin peşinden kör gibi gidin diye vermemiş. Onu yapan dört ayaklılar var zaten…